Geen nachtelijk bezoekje

Elke nacht komt mijn dochter rond 2:00 uur bij mij in bed liggen. Ze doet dan haar kleine armpjes om mij heen en gaat aan mijn knot zitten, wat vreselijk irritant is.

Vannacht ging ik om 4:00 uur naar het toilet en zag dat mijn dochter niet naast mij lag. Nadat ik naar het toilet was geweest, ging ik weer in bed liggen. “Heerlijk,” dacht ik, “eindelijk het hele bed voor mijzelf.” Maar toen kwam mijn dramatische kant naar boven. Ik vond het wel een beetje vreemd dat zij nog niet in mijn bed was komen liggen. Misschien had die stomme speelgoedslang, die ze elke nacht om haar nek doet voor het slapen, haar wel gewurgd. Allemaal scenario’s spookten door mijn hoofd. Mijn slaap was ondertussen ook weggevlogen. En ja hoor, toen hoorde ik het: de kleine voetstapjes die op de gang trippelden richting mijn kamer. Het kleine armpje weer om mij heen en daarna het gesnurk. Voor mij is het ook weer tijd om te gaan slapen.

Welterusten