Blog Ayantu – Gas terugnemen, maar hoe dan?
Als je me een beetje kent, weet je dat ik altijd bezig ben. Werk, moeder zijn, mijn bedrijf, huishouden—het liefst doe ik alles tegelijk. Maar toen had het universum andere plannen: een scooterongeluk. Rib gekneusd. Twee weken verplicht rustig aan doen.
Nou, ik kan je vertellen, dat ging niet van harte. Stilzitten? Niks voor mij. Mijn dochter vond het ook maar gek. “Mama, waarom lig je op bed midden op de dag?” Tja, probeer dat maar eens uit te leggen aan een zesjarige die gewend is dat haar moeder altijd in de weer is. En eerlijk? Dat was het moment dat ik besefte hoe weinig we als moeders (en werkende vrouwen in het algemeen) echt pauze nemen. We gaan maar door, tot ons lichaam ons dwingt te stoppen.
Net toen ik weer een beetje op de been was, werd mijn dochter ziek. Dus hup, terug naar de bank, dekentjes, thee zetten, knuffelen. En weer moest ik gas terugnemen. Niet voor mezelf dit keer, maar voor haar.
Maar eerlijk? Dat hele ‘rust nemen’ blijft een uitdaging. Zodra ik stilzit, begint mijn hoofd overuren te draaien. Gedachten, to-do lijstjes, piekeren over van alles en nog wat. Blijkbaar is mijn lichaam niet het enige dat moeite heeft met stoppen—mijn hoofd kan het ook niet.
Misschien is dat wel de echte les hier: niet alleen leren rusten, maar ook echt rust vinden als alles even stilstaat. Want als je pas stopt als je lichaam crasht, ben je eigenlijk altijd net te laat. Dus ik probeer het maar: minder rennen, meer ademen. En misschien, heel misschien, word ik er zelfs een beetje beter in.